ကိုးကြယ္ရာအစစ္ရွာေဖြၾကၿခင္း(၁)



ကမာၻဦးကအစ လူေတြ ဟာ အားကိုးရာ ကိုးကြယ္ ရာကို ရွာခဲ့ၾကပါတယ္။သို ့ေသာ္ လည္း ကိုးကြယ္ရာအစ္ ကိုးကြယ္ ရာအမွန္ ကို ေတာ့ မေတြ ့ခဲ့ၾကပါဘူး။ ကိုးကြယ္ ရာလို ့ ထင္ထား တဲ့အရာေတြ ကို က ကိုးကြယ္ရာ အစစ္ မွန္ မမွန္ ဆိုတာ သူတို ့လဲ မသိခဲ့ၾကပါဘူး။ ေၿမ ၾကီးဟာ လူေတြ တည္မွီရာၿဖစ္တယ္ ဒါ့ ေၾကာင့္ ေၿမၾကီး ကို ကိုးကြယ္မယ္ ဆိုတဲ့ အေတြးေၾကာင့္ ေၿမနတ္၊ ေရလႊမ္းမိုးတတ္တဲ့ ေဒသေတြမွာေတာ့ သူတို ့စိတ္ထင္ ေရနတ္မင္းၾကီး ကစိတ္ဆိုးလို ့ေရၾကီးေစတယ္ ဆိုၿပီး ေရနတ္ ကို ပူေဇာ္ၾကတယ္( တရုတ္ ဇာတ္ကား ေမ်ာက္မင္း ၀ူခံုးကားမွာ ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္)။ တခ်ိဳ ့ၾကေတာ့ ေလဒဏ္ခံရေတာ့ ေလနတ္ ကစိတ္ဆိုးလို ့ဒုကၡ ေပးတယ္ထင္ပီး ေလနတ္ကို ကိုးကြယ္။ မီးအပူ၊ မီးေဘးဒုကၡခံရသူေတြ က မီးကို ကိုးကြယ္။ ေတာ ကို ကိုးကြယ္ေတာ့ ေတာနတ္ ၊ ေတာင္ ကို ကိုးကြယ္ေတာ့ ေတာင္နတ္ အဲဒီလိုႏွင့္ ေၿမနတ္၊ေရနတ္၊ေလနတ္၊မီးနတ္၊ေတာနတ္၊ ေတာင္နတ္၊ သမဏ၊ ၿဗဟၼဏ ကိုးကြယ္ သူေတြ အစရွိသၿဖင့္ေပၚလာခဲ့ေတာ့ တာပါဘဲ တကယ္ေတာ့ ဒါေတြ ဟာကိုးကြယ္ရာ အစစ္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သူတို ့ကိုယ္တိုင္သဲသဲ ကြဲကြဲ မသိၾကေသးပါဘူး။ ကမာၻဦးလူသားေတြ ရဲ့ အသိဥာဏ္ပါဘဲ....

အဲလို သဲသဲ ကြဲကြဲ မသိခင္မွာ အတန္အသင့္ သိကြ်မ္းသူေတြ ကဆရာတဆူ၊ ဘုရားတစ္ဆူ လုပ္ အကိုးကြယ္ခံလာၾကပါတယ္၊ လူဆိုတာ ေၾကာက္တတ္တဲ့သတၱ၀ါၿဖစ္ ေလေတာ့ ကိုးကြယ္ၾကတာပါဘဲ( ခုေခတ္ေတာင္ရွိေနပါေသးတယ္ ဘိုးေတာ္ ဘြားေတာ္ ဘဘၾကီး၊အေဖၾကီး၊ အေမၾကီး ေအာ္ စံုလို ့ပါဘဲ ဒီၾကားထဲ ေဗဒင္ဆရာက ပါလိုက္ေသး... သီးသန္ ့တင္ၿပပါဦးမည္)

ဒီလိုႏွင့္ ဘီစီ ၆ရာစု အတြင္းမွာ သိဒၶတၱ မင္းသား ဟာ သာကီ၀င္မင္းမ်ိဳးမွ ဆင္းသက္ၿပီး ေလာက မွာ အၿဖစ္ရွိရင္ အပ်က္ရွိမယ္ ၊ အစရွိရင္ အဆံုးရွိမယ္၊ ေသၿခင္းရွိရင္ မေသၿခင္းလဲ ရွိရမယ္၊ဒုကၡရွိရင္ သုခ လဲရွိရမယ္... ခု ငါခံစားေနတာေတြ ဟာ သုခ စင္စစ္ မဟုတ္ေသးဘူးဆိုတာသိပီး သႏၱိသုခ ကိုရွာရာမွာ ၆ႏွစ္ၾကာခဲ့ပါတယ္ ဒီေၿခာက္ႏွစ္ မတိုင္ခင္မွာ လဲ အာဠာရ၊ ဥဒက ဆိုေသာရေသ့ အေက်ာ္အေမာ္ တို ့ရဲ့ ပညာေတြလဲဆည္းပူးခဲ့ပါတယ္ သူတို ့ပညာေတြ ဟာ သိဒၶတၱ အဖို ့ မဆိုစေလာက္ ပါဘဲ တခဏအတြင္းတတ္ေၿမာက္ခဲ့ လို ့သူတို ့စီက ဖဲ့ခြာၿပိး ဥရုေ၀လေတာမွာ ဒုကၠရစရိယာ ၆ ႏွစ္က်င့္ပီး ေလာက ၏ လြတ္ေၿမာက္ရာ သႏၱိသုခ ကို ရွာေဖြ ေတြ ့ရွိပါေတာ့တယ္ မိမိရွာေဖြ ေတြ ့ရွိလာေသာတရား ေတြ ကို ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါေတြ ကို ေခ်ခြ်တ္နည္းေပးလမ္းၿပၿပဳခဲ့ပါတယ္..

သိဒၶတၱ ဟာ သႏၱိသုခ ကို ရွာေဖြေတြ ့ရွိၿပီးေနာက္ပိုင္း မွာ ေတာ့ ေဂါတမ ဗုဒၶ အမည္ ၿဖင့္ တရားေတြ ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္ ။ ေဂါတမဘုရားရွင္ ရဲ့ တရားေတြ ထဲမွာ ဖန္ဆင္းသူမရွိ၊ ဆုေတာင္းယူလို ့မရ၊ ေပးလို ့လဲမရ၊ မိမိလုပ္မွ မိမိရမည္၊ စတာေတြ ဟာ သိပၸံနည္းက်ေတြ ပါ
ဘဲ ေနာက္ၿပီး ေဂါတမဟာ သူ ့တရားသာအမွန္ သူသာအမွန္လို ့အတင္းအၾကပ္ မေၿပာပါ။ က်င့္ပါ လုပ္ပါ ဒီလို လုပ္ရင္ ဒီအဆင့္မွာဒီလိုေတြ ့မယ္ ဒီလို ေတြ ့ရင္မွန္တယ္ ။ဒီလို ေတြ ့ရင္မွားတယ္၊ က်င့္ၿပီးမွယံုေစပါတယ္ ။ အမ်ားေၿပာ ၊သူေၿပာ၊ဆရာေၿပာ၊ ေလးစားသူ ေၿပာလဲ မယံုဘို ့မိမိကိုယ္တိုင္က်င့္ပီးမွယံု ဘို ့ေၿပာခဲ့တာေတြ ဟာ ငါ စြဲမစြဲ ေစခဲ့တာပါဘဲ.. ဘီစီ၆ရာစု အတိအက်ေၿပာရရင္ေတာ့ လြန္ခဲ့ေသာ၂၅၅၆ ခုႏွစ္ က စလို ့အားကိုးစ၇ာ အစစ္ဆိုတာ မိမိကိုယ္ သာၿဖစ္ေၾကာင္း ႏွင့္ ေၿမ၊ေရ၊ေလ၊မီး၊ဘိုးေတာ္ ၊ဘြားေတာ္ ၊ေဗဒင္ဆရာေတြ မဟုတ္ဘဲ ခႏၶာမွ အၿဖစ္အပ်က္တရားေတြ ကို သိႏိုင္မွ သာ သံသရာမွလြတ္ေၿမာက္ၿပီး လူ ့ေလာက အရွဳပ္ထဲမွလြတ္ေၿမာက္မွာၿဖစ္ေၾကာင္း သိရွိလာခဲ့ၾကပါတယ္... သို့ ေသာ္လည္း ခုခ်ိန္ထိ နတ္ကိုးကြယ္မွဳ။ ေဗဒင္ယံုၾကည္မွဳေတြ ရွိေနၿခင္းဟာ ကမာၻဦးလူ သားေတြ အဆင့္ ေလာက္ ၿပန္ၿပီး ေနာက္က် က်န္ေနၿပီးဆို တာ သက္ေသၿပေနပါဘီ

မိမိကိုယ္ ကိုမွ မပိုင္ ေမြးေတာ့လဲ ေဗဒင္ဆရာ၊ နာမည္ေပးေတာ့လဲ ေဗဒင္ဆရာ၊ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့လဲ ေဗဒင္ဆရာ၊ သားသမီးရေတာ့လဲ နာမည္ ေပးတာကအစေဗဒင္ဆရာ ကဲ ဗ်ာမိမိကိုယ္ ကို ကိုယ္ မပိုင္ဘဲ အစစအရာရာ ေဗဒင္ဆရာ လက္ထဲ မွာေရာက္ေနတာ ဟာ လြတ္လပ္မွဳ မဟုတ္ဘဲ ကိုးကြယ္မွဳလြဲမွားေနၾကပီးဆိုတာ သိႏိုင္ၾကပါေစ အၿမင္မွန္ရၾကပါေစ ၿမတ္စြာဘုရားေဟာေသာ အတၱာဟိအတၱေနာ နာေထာ ဆိုသည္မွာ မိမိကိုယ္ သည္သာ ကိုးကြယ္ ရာအစစ္ၿဖစ္ေပသည္ဆိုတာ အသိေပးရင္း ကိုးကြယ္ရာအစစ္ဟာ မိမိကိုယ္မွာၿဖစ္ပ်က္ ေနေသာ ၿဖစ္ပ်က္တရားမ်ားရွဳ မွတ္ၿခင္းမွ ရလာေသာ ဥာဏ္တရားမ်ားသာၿဖစ္ေၾကာင္း ထပ္ေလာင္း အသိေပးရင္း..

ကိုးကြယ္ရာအစစ္ရွာေဖြေတြ ့ရွိၾကပါေစလို ့

ဆႏၵၿပဳရင္း